تفاوت بین توکن و کوین

تفاوت بین کوین و توکن

معمولاً بسیاری از افراد کلمات “کوین” و “توکن” را به عنوان مترادف استفاده می‌کنند و تفاوت کوین و توکن را متوجه نشده اند. اما برخلاف تصور عموم، این‌ها کاملاً به دو مفهوم متفاوت اشاره دارند.

پس دلیل این اشتباه و تفاوت کوین و توکن چیست؟

در فضای نوظهور و رو به رشد کریپتوکارنسی‌ها، رواج اصطلاحات جدید منجر به سوءبرداشت‌های اشتباهی از این مفاهیم شده است. بنا به تعریف، ارز (کارنسی) یک وسیله مبادله، واحد شمارش و یا ذخیره کننده ارزش است. بیت کوین نیز تمامی این ویژگی‌ها را داراست، درنتیجه انتخاب نام “کریپتوکارنسی” برای آن توجیه دارد. اما پس از موفقیت بیت کوین، تمامی کوین‌ها و توکن‌هایی که به طور انبوه تولید شدند “کریپتوکارنسی” نام گرفتند با این‌وجود که بسیاری از آن‌ها ویژگی‌های لازم را نداشتند. بنابراین، تفاوت کوین و توکن چیست که به اشتباه مترادف هم به کاربرده شدند.

تفاوت کوین و توکن

کوین، پولی دیجیتال است که با استفاده از تکنیک‌های رمزگذاری ایجادشده و ارزش را در طول زمان ذخیره می‌کند. کوین درواقع یک معادل دیجیتالی پول است که بیت کوین مشهورترین نمونه آن است. بیت کوین، مبتنی بر تکنولوژی بلاک چین است (دفتر کلی عمومی که در آن‌همه تراکنش‌ها قابل رویت‌اند). در این زنجیره داده‌ها به طور جمعی ذخیره و بین شرکت‌کنندگان شبکه بلاک چین به اشتراک گذاشته می‌شوند. تکنولوژی بلاک چین، شفافیت را تضمین می‌کند و احتمال کلاهبرداری نیز را کاهش می‌دهد. برخی از کوین‌ها مبتنی بر پروتکل اصلی بیت کوین هستند مثل لایت کوین و برخی دیگر بر روی بلاک چین فعالیت می‌کنند مانند ارز ریپل و مونرو. توجه تفاوت بین توکن و کوین داشته باشید که کوین‌ها برای انجام کاری فراتر از عملکرد پول در نظر گرفته نشده‌اند. کوین‌ها دارای ویژگی‌های مشابهی با پول هستند:

و عرضه محدودی دارند

مشخصه‌های اصلی کوین‌ها عبارتند از:

به بلاک چین باز عمومی متصل‌اند: به هرکسی این امکان داده می‌شود که به شبکه بپیوندد و در آن شرکت کند.

قابلیت ارسال، دریافت و استخراج دارند.

از کوین‌ها در چه مواردی استفاده می‌شود؟

معمولاً از کوین‌های دیجیتالی به عنوان یک پول واقعی استفاده می‌شود. نمونه‌ای از این کوین‌ها، همان ارز دیجیتال بیت کوین، لایت کوین و مونرو است. غالبا کوین‌ها، هدفی فراتر از کارکرد یک پول دیجیتالی ندارند. از موارد استفاده کوین‌ها می‌توان به چند مورد زیر اشاره کرد:

برای انتقال پول (می‌توانید با استفاده از کوین‌ها، ارزشی را دریافت و ارسال کنید)

به عنوان یک ذخیره کننده ارزش (می‌توان آن‌ها را ذخیره و بعداً با کالا یا ارزی دیگر مبادله کرد)

یک نوع “واحد” محسوب می‌شود (می‌توانید کالاها یا خدمات را براساس آن‌ها قیمت‌گذاری کنید)

برای مثال، می‌توان از بیت کوین برای پرداخت کالا و خدمات در سراسر اینترنت و بسیاری از مکان‌های دنیای واقعی نیز استفاده کرد. شما می‌توانید این ارز دیجیتال را برای مدت‌زمان طولانی ذخیره و بعداً آن را با چیز دیگری که ارزشش برابر است معاوضه کنید. به غیر از استفاده‌های پولی، بیت کوین هیچ کاربرد دیگری ندارد. اما کوین‌های دیجیتالی دیگری نیز وجود دارند که دارای ویژگی‌های بیشتری هستند. برای مثال:

اتریوم (ETH) برای انجام معاملات بر روی شبکه Ethereum استفاده می‌شود (به عنوان سوخت تراکنش‌ها). بر روی شبکه Ethereum می‌توان توکن ایجاد کرد، اما برای ارسال یک توکن همچنان به ارز دیجیتال اتریوم نیاز است که این‌ها هزینه‌های ماینینگ را تامین می‌کنند (به کامپیوترهایی پرداخت می‌شوند که در شبکه اتریوم به تائید تراکنش‌ها مشغول‌اند).

در اختیار داشتن مقادیری از ارز دیجیتال دش (DASH) نیز به کاربران این امکان را می‌دهد تا در خصوص تصمیمات مهم شبکه Dash رای دهند.

اگر ایده‌ای برای به روزرسانی شبکه DASH مطرح شود، کسانی که به اندازه معین‌شده دش در اختیاردارند، می‌توانند روی دهند که آیا این به‌روزرسانی باید رخ دهد یا خیر. این حق روی به دارندگانش این امکان را می‌دهد تا در خصوص چگونگی تحقق این پروژه حرفی برای گفتن داشته باشند.

تفاوت کوین و توکن

توکن دارایی دیجیتالی است که می‌تواند به عنوان یک روش پرداخت (در یک پروژه خاص)، عملکردهایی مشابه با کوین‌ها را انجام دهد، اما تفاوت کوین و توکن اصلی در این است که کوین، این حق را نیز به دارنده می‌دهد که در شبکه مشارکت نماید. توکن‌ها معمولاً بر روی پلتفرم یک بلاک ‌چین دیگر ایجاد می‌شوند. توکن‌ها ممکن است بیانگر سهم یک شرکت باشند، برای کاربرد در یک اپلیکیشن یا پروژه‌ای خاص استفاده شوند و یا به عنوان دارایی‌های دیجیتال عمل کنند. به عنوان مثال، “بلیط یک کنسرت” یک توکن است که شما در یک‌زمان خاص و یک مکان خاص از آن استفاده می‌کنید. شما نمی‌توانید به رستوران بروید و صورتحساب خود را با بلیط کنسرت پرداخت کنید، این بلیط فقط در سالن کنسرت ارزش دارد. توکن‌های دیجیتالی مشابه هستند و از آن‌ها فقط در یک پروژه خاص استفاده می‌شود. ایجاد یک توکن آسان‌تر از ایجاد یک کوین است، چراکه نیازی به ایجاد کد جدید و یا تغییر کد موجود ندارد و شما فقط باید از یک الگوی استاندارد از پلتفرم‌هایی مانند Ethereum استفاده کنید که مبتنی بر بلاک چین است و به هر شخصی این امکان را می‌دهد تا در طی چند مرحله توکن ایجاد کند. Ethereum اولین پلتفرمی بود که روند ایجاد توکن را ساده‌تر کرد.

انواع توکن

توکن‌ها انواع مختلفی دارند که در این طبقه‌بندی گنجانده می‌شوند که شامل:

توکن‌های امنیتی

این نوع از توکن‌ها بیانگر یک دارایی مانند مشارکت در منابع فیزیکی، شرکت‌ها، جریان‌های درآمدی و یا حق دریافت سود سهام است به لحاظ عملکرد، این توکن‌ها شبیه به سهام، اوراق ‌قرضه یا مشتقات هستند.

توکن‌های کاربردی

این دسته از توکن‌ها، دسترسی به کالاها و خدمات یک پروژه خاص را فراهم می‌کند. همچنین می‌توان از آن‌ها به عنوان نوعی تخفیف یا دسترسی ویژه به کالا و خدمات یک پروژه استفاده کرد.

توکن‌های پرداختی (کریپتوکارنسی‌ها)

معمولاً توکن‌های این دسته، هیچ کارکرد یا ارتباطی با پروژه‌های توسعه‌ای دیگر ندارند. در حالت کلی، هدف کریپتوکارنسی‌ها ذخیره ی ارزشی است (مانند پول نقد و طلا) که از طریق آن امکان خرید، فروش و سایر تراکنش‌های مالی فراهم می‌شود. این ارزها قصد دارند تا کارکردی مانند دلار و یورو داشته باشند، با این تفاوت که تحت حمایت دولت و یا هیچ نهاد دیگری نباشند.

نتیجه گیری

در تفاوت کوین و توکن باید گفت که کوین‌ها، ارزهایی هستند که می‌توانند برای خرید و فروش مورد استفاده قرار گیرند و فقط شیوه‌ای از پرداخت هستند. درحالی که، توکن‌ها می‌توانند بیانگر سهم یک شرکت باشند، دسترسی به محصول یا خدمتی خاص و بسیاری از کارکردهای دیگر را فراهم کنند. شما می‌توانید یک توکن را با یک کوین خریداری کنید، اما برعکس آن امکان پذیر نیست. کوین‌ها به طور مستقل عمل می‌کنند، در حالی که توکن ها تنها برای یک پروژه خاص کاربرد دارند.

تفاوت کوین و توکن چیست ؟

در این مقاله قصد داریم تا به تفاوت کوین و توکن بپردازیم. اگر شما هم تصور میکنید که این دو یکی هستند، پیشنهاد می کنیم تا انتهای این مطلب با ما همراه باشید.

بهتر است پیش از اینکه به تفاوت کوین و توکن بپردازیم، تعریفی از کوین ( سکه ارز دیجیتال ) و توکن داشته باشیم.

کوین Coin یا سکه ارز دیجیتال چیست؟

کوین Coin معادل با پول‌ دیجیتالی است که به کمک تکنیک‌های رمزنگاری، ساخته شده و با هدف ذخیره ارزش در دنیای ارز دیجیتال استفاده می‌شود.

این سکه‌ها می‌توانند از یک شخص به شخص دیگر منتقل شوند، اما خبری از جابه‌جایی فیزیکی نیست! تمام کوین‌ها به‌عنوان داده‌های دیجیتالی در یک پایگاه اطلاعات جهانی مخصوص به خودشان که به بلاکچین معروف است، وجود دارند.

بیت کوین را در نظر بگیرید که دارای یک بلاکچین اختصاصی است و فقط از الگوریتم مخصوص به خود پیروی می‌کند، به‌طور مشابه اتر در شبکه اتریوم و NEO در بلاکچین NEO قابل استفاده است.

با توجه به این موضوع نتیجه می‌گیریم که سکه ارز دیجیتال (کوین) یک دارایی بومی برای شبکه بلاکچین مخصوص خودش است.

کوین چه ویژگی اساسی دارد؟

برای اینکه بهتر بتوانید تفاوت کوین و توکن را بدانید، بهتر است بدانید که کوین چه ویژگی اساسی ای دارد. ۲ ویژگی اساسی برای کوین‌ها وجود دارد:

1. همه آن‌ها در شبکه بلاکچین مستقل خودشان وجود دارند
2. قابلیت ارسال، دریافت و استخراج شدن دارند

کوین‌ها ویژگی‌های مشابهی با پول واقعی دارند و در واقع با همین هدف ساخته شده‌اند. برای مثال، هردوی آن‌ها قابل تعویض، قابل تقسیم، قابل حمل هستند و عرضه محدودی دارند.

کاربردهای کوین

پیش از اینکه به تفاوت کوین و توکن بپردازیم، بهتر است با کاربردهای کوین آشنا شویم. کاربرد کوین یا همان سکه ارز دیجیتال بسیار ساده است، آن‌ها به‌عنوان پول واقعی استفاده می‌شوند و بس!

شما می‌توانید از کوین به‌عنوان سرمایه‌گذاری و خرید و فروش یک نوع ارز استفاده کنید، آن‌ها را ذخیره کرده و در ازای چیزهای با ارزش‌تر تعویض کنید یا از آن‌ها به عنوان یک واحد حساب برای قیمت‌گذاری کالاها و خدمات بهره ببرید.

برای مثال، افرادی که بیت‌کوین دارند، می‌توانند به جای پول واقعی از این ارز دیجیتال برای پرداخت برخی خدمات و کالاها در اینترنت و مکان‌های دیگر استفاده کنند.

همچنین، می‌توان این کوین‌ها را بدون این که هیچ اتفاقی برایشان بیفتد، در طولانی مدت ذخیره کرد، یا کارهای مرتبط با پرداخت انجام داد، اما از کوین‌ها انتظاری فراتر از این نداشته باشید!

همان‌طور که گفتیم، وظیفه اصلی کوین استفاده از آن به عنوان پول است، اما در بین ارزهای دیجیتال استثناهایی در این زمینه وجود دارند. برای نمونه، اتر را در نظر بگیرید که علاوه‌بر کاربردهایش به عنوان یک کوین معمولی، از آن برای تامین سوخت تراکنش‌ها در شبکه اتریوم هم استفاده می‌شود.

توکن Token چیست؟

توکن Token دارایی دیجیتالی شامل ارز، حواله و… است که می‌توان از آن به عنوان یک روش پرداخت در داخل اکوسیستم یک پروژه معین استفاده کرد. در واقع، توکن‌ها در بلاکچین‌های موجود ساخته می‌شوند و دارای یک بستر اختصاصی نیستند.

امروزه، توکن‌های بسیاری بر بستر کوین‌های مختلف به‌وجود آمده‌اند که معروف‌ترین آن‌ها توکن اتریوم است که با نام ERC-20 شناخته می‌شود.

همان‌طور که می‌دانید، اتریوم برمبنای قراردادهای هوشمند در بلاکچین ساخته شده است، به این معنا که برای داشتن این ارز دیجیتال لزومی برای تهیه یک بلاکچین اختصاصی نیست. این خاصیت اتریوم، منجر به ایجاد اولین توکن‌ها در این شبکه شد.

معمولا این دارایی‌های دیجیتالی برای استفاده در یک برنامه غیرمتمرکز ساخته می‌شوند، اما طراحی و ساخت آن‌ها می‌تواند اهداف مختلفی داشته باشد.

فرض کنید شما می‌خواهید از طریق قرارداد هوشمند خانه خود را به فروش برسانید، در این صورت که نمی‌توان خانه را به طور فیزیکی در این قرارداد گذاشت! درعوض می‌توانید از توکن استفاده کنید تا نمایانگر خانه شما باشد.

انواع توکن Token

باتوجه به کاربرد و نحوه عملکرد، توکن‌ها به گروه‌های مختلف تقسیم‌بندی می‌شوند که عبارتند از :

۱- توکن‌های کاربردی Utility Tokens

توکن‌های کاربردی، برای انجام هدفی خاص در بستری که متناسب با آن ساخته شده‌اند، مورد استفاده قرار می‌گیرند. یکی از رایج‌ترین کاربردهای این توکن‌ها، استفاده از آن‌ها به عنوان یک روش پرداخت برای خرید درون یک پلتفرم است. برای مثال، توکن MEP برای پرداخت خدمات بهداشتی و درمانی در پلتفرم Mediapedia کاربرد دارد.

۲- توکن‌های امنیتی Securities tokens

توکن‌های امنیتی که به آن‌ها توکن بهادار هم می‌گویند، درست مانند اوراق بهادار سنتی عمل می‌کنند! این توکن‌ها دارایی یا سهامی از یک شرکت یا پروژه هستند که پس از پایان عرضه اولیه به خریدار داده می‌شوند. افراد می‌توانند با خرید این سهام، یک حقوق مشخص به‌اضافه اشتراک در سهام شرکت به دست آورند.

ویژگی متفاوت توکن‌های امنیتی این است که توسط قوانین خاص فدرال و قوانین تجارت سهام محدود می‎شوند. هم‌چنین، از ‌این توکن‌ها می‌توان در بستری بیرون از پلتفرمی که مخصوص آن ساخته شده‌اند هم استفاده کرد. ارزش این توکن‌ها مانند هر سهام دیگری وابسته به عملکرد شرکت مربوط است و با کاهش یا افزایش ارزش آن تغییر پیدا می‌کند.

۳- توکن‌های جایزه Reward tokens

همان‌طور که از نام‌ آن مشخص است، توکن‌های جایزه را می‌توان نوعی امتیاز وفاداری در نظر گرفت که برای تقدیر و تشکر به افراد تعلق می‌گیرد. این توکن‌ بر روی یک بلاکچین‌ خاص طراحی می‌شود و لزوما دارای ارزش واقعی مشابه با توکن‌های استاندارد نیست.

۴- توکن‌های دارایی Asset tokens

به توکن‌هایی که توسط دارایی‌های واقعی مانند طلا، املاک و اوراق قرضه پشتیبانی می‌شوند، توکن‌های دارایی می‌گویند. از این توکن‌ها برای خرید و فروش اموالی که پوشش می‌دهند، استفاده می‌شود که نشان‌دهنده ارزش واقعی آن‌ها هستند. استفاده از این نوع توکن‌ها باعث بهبود خرید و فروش‌های فیزیکی در بازار ارز دیجیتال شده است.

۵- توکن‌های ارزی Currency tokens

توکن‌های ارزی مانند رمزارزهای واقعی هستند و برای همان هدف، یعنی پرداخت خریدها، مورد استفاده قرار می‌گیرند. برای مثال، ارز دیجیتال بیت کوین برای خرید و فروش در بازارهایی که پذیرای آن هستند، استفاده می‌شود.

اما توکن‌های ارزی علاوه‌بر این ویژگی، قابلیت معامله با رمزارزهای دیگر و ارزهای فیات را دارند و می‌توان از طریق کیف پول، آن‌ها را به سایر کاربران ارسال کرد.

توکن‌ها چگونه ساخته می‌شوند؟

ساخت توکن بر روی هر پلتفرمی که از قراردادهای هوشمند و زبان‌های برنامه‌نویسی سطح بالا استفاده کند، قابل اجراست. به‌طوری که در کمتر از یک ساعت و با هزینه بسیار کم می‌توان یک واحد از آن را تولید کرد، اما توجه داشته باشید که ساخت آن لزوما به‌معنای باارزش بودنش نیست!

برای این کار، توسعه‌دهندگان با استفاده از زبان‌ برنامه‌نویسی مخصوص و با توجه به استانداردهایی که شبکه بلاکچین مورد نظر تعیین می‌کند، قرارداد هوشمند ایجاد کرده و در شبکه پیاده‌سازی می‌کنند.

زمانی که توسعه‌دهندگان درحال ساخت توکن هستند، می‌توانند تصمیم بگیرند که چه تعداد واحد از آن‌ها تولید شود و بعد از ساخت، به چه آدرس‌هایی ارسال شوند.

در همین هنگام مرحله پیش‌فروش یا همان عرضه اولیه، در بستری که توکن‌ها در آن ایجاد شده‌اند، برگزار می‌شود. با این روش، توکن‌ها تفاوت بین توکن و کوین قبل از راه‌اندازی، در ازای پول ملی یا ارزهای دیجیتال به فروش می‌روند. بعد از تولید توکن‌ها،‌ این توکن‌ها ویژگی‌هایی که برای آن طراحی شده‌اند را در بستر مورد نظر فعال می‌کنند.

مزیای استفاده از توکن چیست؟

برای اینکه بهتر بتوانیم تفاوت کوین و توکن را بدانیم، بهتر است با مزایای توکن نیز بیشتر آشنا شویم. دقت داشته باشید که برای توسعه توکن هیچ ضرورتی به ایجاد یک بلاکچین اختصاصی نیست.

این موضوع برای صرفه‌جویی در وقت توسعه‌دهندگان بسیار مفید است. همچنین، توسعه‌دهندگان می‌توانند با استفاده از این روش، علاوه بر ویژگی‌های رمزارزها، از امنیت شبکه بلاکچین بومی هم بهره ببرند.

البته در استفاده از توکن فقط زمان نیست که صرفه‌جویی می‌شود؛ این روش در صرفه‌جویی در منابع و سرمایه افراد هم تاثیرگذار است، چراکه بعد از ایجاد بلاکچین باید هزینه‌ای برای تعیین استخراج‌کننده‌ها صرف شود تا معاملات درون شبکه را تایید کنند.

بدون شک، برای داشتن یک شبکه قوی باید ماینرهای بسیاری مشغول به‌کار باشند، درنتیجه، این روند بسیار طولانی‌تر و گران‌تر خواهد بود. باتوجه به این موضوع، بیش‌تر پروژه‌های ابتدایی در دنیای بلاکچین که بودجه کمی دارند، کار خود را با استفاده از توکن شروع می‌کنند.

شباهت‌ها و تفاوت کوین و توکن

حال که مفهوم هر یک از این اصطلاحات را دانستیم، بهتر است به شباهت ها و تفاوت کوین و توکن بپردازیم. با توجه به تعاریف کوین Coin توکن Token می‌توان گفت که هر واحد ارزی بر روی یک شبکه، توکن در نظر گرفته می‌شود.

این توکن‌ها بعد از این که به حد کافی توسعه پیدا کردند، می‌توانند بلاکچین مستقل خود را راه‌اندازی کرده و به کوین تبدیل شوند. از شباهت‌های بین کوین Coin توکن Token می‌توان به این موضوع اشاره کرد که هر دو برای افراد امکان پرداخت ایجاد می‌کنند، درحالی‌که توکن‌ها علاوه بر این قابلیت، ویژگی‌های دیگری هم ارائه می‌دهند.

ارزش توکن معمولا براساس میزان مفید بودن آن و ویژگی‌هایی که ارائه می‌دهد، سنجیده می‌شود. به‌طوری که هرچه کاربرد توکن بیشتر باشد، بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرد.

اما مهم‌ترین تفاوت کوین و توکن از این قرار است:

سکه ارز دیجیتال (کوین) شبکه بلاکچین اختصاصی دارد،‌ درحالی‌که توکن براساس شبکه‌های بلاکچینی‌ که قبلا به‎وجود آمده‌اند، ایجاد می‌شود. برای مثال، تتر یک توکن است که در شبکه اتریوم و شبکه‌های بلاکچین مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد،‌ اما بیت کوین، یک کوین است که تنها در شبکه مستقل خودش دیده می‌شود.

توکن چیست؟ تفاوت کوین و توکن چیست؟

توکن چیست و از کجا به‌وجود آمده است؟ در دنیای ارزهای دیجیتال حتما با نام کوین (COIN) یا توکن (Token) در رمزارزهای مختلفی روبه‌رو شده‌اید. در این مقاله قصد داریم در همین رابطه صحبت کنیم.

توکن‌ها برخلاف کوین‌ها دارای یک بلاکچین اختصاصی نیستند و برای این‌که کارایی یک کوین را حفظ کنند، معمولا از بستر بلاکچین یکی از کوین‌ها استفاده می‌کنند.

توکن چیست؟

توکن(Token) نوعی از ازرهای دیجیتال است که همانند کوین‌ها در آن واحد، نقل و انتقالات آن از طریق الگوریتم‌های رمزنگاری شده سایر کوین‌ها کنترل می‌شوند. به‌عبارت ساده‌تر توکن‌ها برخلاف کوین‌ها دارای یک بلاکچین اختصاصی نیستند و برای این‌که کارایی یک کوین را حفظ کنند، معمولا از بستر بلاکچین یکی از کوین‌ها استفاده می‌کنند.

امروزه در دنیای ارزهای دیجیتال توکن‌های زیادی بر بستر کوین‌های مختلف به‌وجود آمده‌اند که مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به توکن‌های به‌وجود آمده روی بستر بلاکچین اتریوم اشاره کرد.

تاریخچه توکن‌ها

بعد از به‌جود آمدن بلاکچین و محبوبیت بیت‌کوین، کوین‌های مختلفی به بازار ارزهای دیجیتال اضافه شدند. یکی از مهم‌ترین و محبوب‌ترین این کوین‌ها، اتریوم بود. اتریوم توسط جوان ۲۳ ساله روسی، «ویتالیک بوترین» و در تاریخ ۳۰ جولای ۲۰۱۵، پا به عرصه ارزهای دیجیتال گذاشت.

یکی از خاصیت‌های مهم این کوین این است که مبنای قراردادهای هوشمند را بر بستر بلاکچین خود پیاده کرد. به‌این ترتیب دیگر نیاز نبود که برای داشتن یک ارز دیجیتال، حتما یک بلاکچین اختصاصی داشته باشید. از این‌رو توکن‌های زیادی بر بستر بلاکچین اتریوم ایجاد شد. این مسئله نه‌تنها باعث به‌وجود آمدن دریچه جدیدی به بازار ارزهای دیجیتال شد، بلکه باعث بزرگتر شدن بلاکچین اتریوم نیز شد.

جالب است بدانیم که دیگر تنها اتریوم نیست که قابلیت افزودن توکن‌های زیادی را برروی بستر خود فراهم می‌سازد، بلکه کوین‌های زیادی هستند که این قابلیت را فراهم ساخته و توکن‌های زیادی روی بلاکچین آن‌ها اجرا شده‌اند.

نکته: هرچه تعداد توکن‌های بیشتری بر بستر بلاکچین یک کوین اجرا شود، اعتبار آن بلاکچین افزایش می‌یابد.

تمایز کوین و توکن چیست؟

یکی از مهم‌ترین عوامل در شناسایی فرق بین یک کوین و توکن می‌تواند استفاده شود، داشتن یا نداشتن بلاکچین اختصاصی است. هر کوین در بازار ارزهای دیجیتال از یک الگوریتم شبکه‌ای پیروی کند که برای این‌که کارایی خاص کوین خود را بتواند به بهترین شکل ممکن عملی کند، بلاکچین مخصوص به خودش را راه‌اندازی می‌کند. اگر کوینی دارای بلاکچین اختصاصی نباشد، در دسته توکن‌ها قرار خواهد گرفت.

می‌توانید ویدیوهای بیشتری از تالاربورس را در آپارات (شبکه اشتراک ویدیو) و همچنین کانال یوتیوب تالاربورس مشاهده کنید.

ساخت ارز دیجیتال در ۷ مرحله؛ چگونه توکن و کوین دیجیتال بسازیم

ارز دیجیتال، رمزارز یا کریپتو، نوعی از دارایی دیجیتال است که کاربردهای متنوعی دارد. این دارایی‌های اصولاً برای انتقال ارزش بین کاربران استفاده می‌شود؛ ارزش‌هایی از جمله پولی، مالکیتی یا حتی امتیاز رأی دادن. کریپتوها به دلیل ریشه دواندن در تکنولوژی بلاک چین، با دیگر سیستم‌های پرداخت دیجیتالی تفاوت دارند. این فناوری،‌ به رمزارزها آزادی عمل بیش‌تری در برابر ارگآن‌های متمرکز مانند دولت‌ها یا بانک‌ها می‌دهد.

بیت کوین معروف‌ترین و اولین ارز دیجیتال است. کاربرد این کوین بسیار ساده بوده و فقط برای انتقال پول بین کاربران در سراسر جهان استفاده می‌شود، که به هیچ واسطه‌ای نیاز ندارد. بلاکچین این ارز،‌ تاریخچه همه تراکنش‌ها را ثبت و امنیت و ثبات شبکه را تضمین می‌کند.

در حقیقت، مسأله‌ی اصلی در پیاده سازی و راه اندازی یک ارز دیجیتال جدید ، موفقیت آن در آینده است، و نه سختی پیاده سازی آن. تاکنون شاهد ظهور و افول هزاران ارز رمزپایه‌ی مختلف در دنیای کریپتوکارنسی‌ها بوده ایم که این مسأله را تأیید می‌کند. شاید ساخت ارز دیجیتال کار چندان سختی نباشد، اما یقیناً معرفی آن به دیگران و کسب محبوبیت و کارآیی، امر بسیار دشوار و پیچیده‌ای است که باعث می‌شود بسیاری از پروژه‌های ساخت ارز دیجیتال با شکست روبه رو شوند.

تفاوت بین کوین و توکن در دنیای ارزهای دیجیتال

رمز ارزها به طور کلی به دو دسته تقسیم می‌شوند: کوین‌ها و توکن‌ها. تفاوت بین آن‌ها ساده است. کوین‌ها (مانند بیت کوین یا اتریوم)،‌ بلاکچین اختصاصی خود را دارند. کوین‌ها عموماً کاربردهای خاصی در کل شبکه دارند؛ مانند پرداخت کارمزد تراکنش‌ها، استیکینگ یا شرکت در حکم‌رانی شبکه.

توکن‌ها روی بلاکچین‌های دیگری که پیش از این وجود دارند ساخته می‌شوند. کاربردشان می‌تواند شبیه کوین‌ها باشد؛ اما کاربرد اساسی آن‌ها در درون پروژه‌هایشان است. برای مثال، می‌توان توکن CAKE را نام برد که مربوط به «تفاوت بین توکن و کوین پنکیک سواپ» بوده و روی شبکه‌ی بایننس اسمارت چین (BSC) عرضه شده است. از این توکن می‌توان در اکوسیستم پنکیک سواپ برای پرداخت برخی تراکنش‌ها مانند مینت کردن توکن‌های NFT و موارد مشابه استفاده کرد. با وجود این که توکن CAKE بلاکچین اختصاصی خود را ندارد،‌ اما می‌تواند در تمام پروژه‌های مبتنی بر زنجیره‌ی هوشمند بایننس مورد استفاده قرار گیرد. این امر برای هزاران توکن ERC20 دیگر موجود در شبکه‌ی اتریوم نیز صادق است. هر توکن قسمتی از یک پروژه با کاربردهای متنوع است.

تفاوت کوین و توکن

همان طور که گفته شد، ساختن توکن بسیار ساده‌تر از ایجاد کوین است. ساخت کوین نیازمند توسعه و نگهداری بلاکچین است. شاید بخواهید از یک بلاکچین موجود فورک ایجاد کنید، اما این روش با مشکلاتی مانند یافتن کاربر و ولیدیتور برای ادامه‌ی فعالیت شبکه روبه‌رو خواهد شد. با این اوصاف،‌ پتانسیل رسیدن به موفقیت با یک کوین جدید، بیش‌تر از ساخت یک توکن است.

ساخت کوین

ساخت یک کوین از آن‌جا که باید بلاکچین اختصاصی پیاده‌سازی کنید، فرآیندی زمان‌بر خواهد بود. با این حال، فورک کردن بلاکچین موجود می‌تواند به سرعت انجام، و به عنوان زیرساختی برای کوین جدید شما استفاده شود. بیت کوین کش (BCH) نمونه‌ی یکی از پروژه‌های مبتنی‌ بر فورک است. برای انجام این کار، هم‌چنان به دانش فنی و کدنویسی بلاکچین نیاز دارید. موفقیت پروژه‌ی شما به جذب کاربران جدید به شبکه‌تان بستگی دارد، و این یک چالش بزرگ است.

ساخت توکن

ایجاد یک توکن بر بستر یک بلاکچین دیگر، می‌تواند موجب افزایش اعتبار و امنیت آن شود. با این که کنترل کاملی بر تمام جنبه‌های توکن خود نخواهید داشت، اما تا حدودی امکان سفارشی‌سازی وجود دارد. وب‌سایت‌ها و ابزارهای مختلفی برای ایجاد توکن، به ویژه در بایننس اسمارت چین و اتریوم وجود دارند که این فرآیند را برای شما آسان می‌کنند.

بالاخره برای پروژه خود کوین بسازیم یا توکن؟

معمولاً یک توکن برای امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) یا بازی‌های مخصوص کسب درآمد کافی است. هر دو شبکه BSC و Ethereum دارای انعطاف‌پذیری و ابزارهای زیادی هستند، که کار را برای توسعه‌دهندگان راحت می‌کنند.

اگر می‌خواهید محدودیت‌هایی که یک کوین یا بلاکچین دارند را کنار بگذارید، احتمالاً بهترین گزینه برای ایجاد یک کوین است. طراحی یک بلاکچین مطمئناً سخت‌تر از صدور یک توکن است؛ اما اگر به‌درستی انجام شود، می‌تواند نوآوری‌ها و امکانات جدیدی را به ارمغان آورد. زنجیره‌ی هوشمند بایننس، اتریوم، سولانا و پالی گان نمونه‌های خوبی هستند.

مراحل ساخت ارز دیجیتال

۱- پلتفرم بلاکچین مناسب برای ساخت توکن را انتخاب کنید

برای ایجاد یک توکن، باید بلاکچینی را انتخاب کنید تا رمزارز خود را روی آن مینت (ایجاد) کنید. بایننس اسمارت چین و اتریوم گزینه‌های محبوب‌تری هستند؛ اما استفاده از زنجیره‌های جانبی نیز می‌تواند ایده‌ی خوبی باشد. اگر می‌خواهید کوین بسازید، باید به استخدام کردن یک متخصص برنامه‌نویسی برای ایجاد یک بلاکچین سفارشی فکر کنید.

۲- مکانیسم اجماع را انتخاب کنید

اگر بلاکچین اختصاصی خود را می‌سازید یا در انتخاب شبکه‌ی مناسب برای ایجاد توکن شک دارید، به مکانیسم اجماع مورد نظر فکر کنید. این مکانیسم‌ها مشخص می‌کنند که شرکت‌کنندگان چگونه تراکنش‌ها را در شبکه تأیید می‌کنند. بیش‌تر شبکه‌های بلاکچینی از مکانیسم اجماع اثبات سهام (Proof of Stake) استفاده می‌کنند؛ زیرا به سخت‌افزار کمتری نیاز دارد و در عین حال تنوع زیادی دارد. الگوریتم اجماع اثبات کار که بیت کوین از آن استفاده می‌کند، توسط برخی امن‌تر تلقی می‌شود، اما نگهداری آن گران بوده و برای محیط زیست مضر است.

۳- معماری بلاکچین خود را طراحی کنید

فقط اگر قصد ایجاد یک کوین را دارید، به این مرحله احتیاج خواهید داشت. به عنوان مثال، بلاکچین شما از چه نوعی است؟ خصوصی تفاوت بین توکن و کوین است یا عمومی؟ به مجوز نیاز دارد یا بدون مجوز فعالیت می‌کند؟ معماری بلاکچین بستگی به هدف پروژه و کوین شما دارد. برای نمونه، شرکت یا کشوری که قصد ایجاد کوین دارد، ممکن است بلاکچین خصوصی را برای کنترل بیش‌تر ترجیح دهد.

۴- توسعه را آغاز کنید

در صورتی که دانش تخصصی کافی را نداشته باشید،‌ نیاز به افراد متخصص در تیم خود خواهید داشت. قبل از اجرای همگانی بلاکچین، برای اطمینان از عمل‌کرد درست شبکه‌ی طراحی‌شده، از یک شبکه‌ی آزمایشی استفاده کنید. با این کار مطمئن می‌شوید همه چیز طبق برنامه کار می‌کند. بهترین حالت این است که برای ساخت بلاکچین با یک تیم توسعه‌دهنده همکاری کنید.

۵- حسابرسی کد فراموش نشود

شرکت‌های حساب‌رسی مانند«سرتیک» (Certik) می‌توانند کد بلاکچین و ارز آن را بررسی کنند تا در صورت وجود هرگونه آسیب‌پذیری، آن را کشف کنند. سپس می‌توانید یافته‌ها را به صورت عمومی منتشر کرده و بر اساس آن عمل کنید. این فرآیند برای شما به‌عنوان خالق شبکه و کاربر یا سرمایه‌گذار بالقوه، ضمانت‌های لازم را فراهم می‌کند.

۶- جنبه‌های قانونی را دوباره بررسی کنید

حال که شبکه‌ی خود را راه‌اندازی کردید و آماده ساخت (یا مینت) ارز دیجیتال خود هستید، بهتر است از مشاور حقوقی متخصص بخواهید بررسی کند که آیا نیاز به درخواست مجوز دارید یا خیر.

۷- ارز دیجیتال خود را مینت کنید

چه در حال ساخت کوین باشید یا توکن، بالاخره باید رمزارز خود را مینت کنید. روش دقیق انجام این کار، ‌بر اساس توکنومیکس پروژه‌ی شما تعیین می‌شود. به عنوان مثال، توکن‌هایی که عرضه‌ی آن‌ها ثابت است، معمولاً از طریق قرارداد هوشمند به صورت یک‌جا مینت می‌شوند. کوین‌هایی مانند بیت کوین به تدریج با ماین شدن بلوک‌های جدید، ضرب می‌شوند.

نحوه ساخت توکن BEP-20

برای ساخت توکن BEP-20، به برخی مهارت‌های کدنویسی اولیه برای استقرار یک قرارداد هوشمند در زنجیره‌ی هوشمند بایننس نیاز دارید. هم‌چنین باید کیف پول متامسک را نصب کرده و مقداری بایننس کوین (BNB) در کیف پول خود داشته باشید تا با آن بهای هزینه‌ی گس را پرداخت کنید.

۱– اطمینان حاصل کنید شبکه‌ی اصلی زنجیره هوشمند بایننس را به کیف پول اضافه کرده‌اید.

۲– به محیط توسعه Remix که یک ابزار آنلاین برای توسعه و استقرار قراردادهای هوشمند روی شبکه‌های سازگار با ماشین مجازی اتریوم است‌، بروید. روی پوشه [contracts] کلیک راست کرده و روی [New File] کلیک کنید.

۳– نام فایل را BEP20.sol انتخاب کنید.

۴– اطمینان حاصل کنید که زبان برنامه نویسی [Solidity] انتخاب شده است، در غیر این صورت قرارداد هوشمند کار نخواهد کرد. می‌توانید این کار را با کلیک روی قسمت مشخص‌شده در تصویر زیر، انجام دهید.

۵– کد قرارداد هوشمند BEP-20 را در فایل ایجاد شده کپی کنید. در گیت‌هاب می‌توانید اطلاعات بیش‌تری در مورد پارامترها و توابع بیابید.

۶– نام، نماد، تعداد ارقام اعشار (decimals) و تفاوت بین توکن و کوین کل عرضه (totalSupply) را متناسب با توکن خود تغییر دهید. به عنوان مثال، در تصویر زیر که مربوط به ساخت کوین آکادمی بایننس (BAC) است، ۱۸ رقم برای اعشار و کل عرضه ۱۰۰،۰۰۰،۰۰۰ انتخاب شده است. فراموش نکنید که به اندازه کافی عدد ۰ برای پوشش ۱۸ رقم اعشار اضافه کنید.

۷– در این مرحله، باید کد قرارداد هوشمند را کامپایل یا اجرا کنید. با توجه به تصویر زیر، گزینه [Auto compile] و [Enable optimization] را علامت بزنید، سپس روی [Compile] کلیک کنید.

۸– برای کپی کردن ABI قرارداد، روی دگمه‌ی [ABI] کلیک کنید.

۹- در سمت چپ قسمت [DEPLOY & RUN TRANSACTIONS]، [Injected Web3] را به عنوان محیط خود انتخاب کنید. سپس به متامسک اجازه دهید به رمیکس متصل شود. در نهایت، اطمینان حاصل کنید که قبل از تفاوت بین توکن و کوین کلیک بر روی [Deploy]، قرارداد BEP20 را انتخاب کرده باشید.

۱۰– اکنون برای استقرار قرارداد در بلاکچین، باید کارمزد تراکنش را با متامسک پرداخت کنید. هنگامی که قرارداد هوشمند فعال شد، باید کد قرارداد را تأیید و منتشر کنید.

آدرس قرارداد را در مرورگر BscScan کپی کنید. [Solidity (Single)] را به عنوان نوع کامپایلر انتخاب کرده و با نسخه کامپایلر استفاده شده در مرحله ۷ مطابقت دهید.

۱۱– سپس روی BEP20.sol در رمیکس راست کلیک کرده و روی [Flatten] کلیک کنید.

۱۲– کد را از BEP20_flat.sol خود کپی کنید و مطمئن شوید که [Optimization] روی Yes تنظیم شده است. اکنون روی [Verify and Publish] در پایین صفحه کلیک کنید.

۱۳– اکنون پیغام موفق بودن عملیات را مشاهده خواهید کرد. با کد تأیید شده، می‌توانید با فراخواندن mintـ که در قرارداد پیاده‌سازی شده، توکن خود را از طریق BscScan مینت کنید. به آدرس قرارداد در BscScan بروید و روی [Write Contract] کلیک کنید. سپس روی [Connect to Web3] کلیک کنید تا حساب متامسک خود را متصل کنید.

۱۴- در پایین صفحه به بخش Mint بروید و تعداد توکن‌هایی را که می‌خواهید ضرب کنید، وارد کنید. در مثال زیر، عدد ۱۰۰،۰۰۰،۰۰۰ را برای توکن BAC وارد کردیم. فراموش نکنید که اعداد اعشاری را نیز اضافه کنید. روی [Write] کلیک کنید و هزینه را با متامسک پرداخت کنید.

۱۵- اکنون باید ببینید توکن‌ها ایجادشده به کیف پولی که با آن قرارداد هوشمند را ایجاد کرده‌اید، ارسال شده است یا خیر.

چگونه ارز دیجیتال خود را لیست کنیم؟

لیست شدن توکن یا کوین شما در صرافی ارزهای دیجیتال مانند بایننس، کمک می‌کند ارز دیجیتال شما به‌شکل ایمن‌تر و قانونی به مخاطبان بیش‌تری معرفی شود. اگر موفق به ایجاد و توسعه‌ی یک پروژه‌ی ارز دیجیتال قوی شده‌اید، می‌توانید فرم‌های درخواست آنلاین بایننس را برای فهرست مستقیم یا توزیع در لانچ‌پول/لانچ‌پد پر کنید.

هر ارز دیجیتال از طریق یک فرآیند دقیق کاملا مورد بررسی قرار می‌گیرد و شما باید به‌طور مرتب بایننس را از پیشرفت پروژه‌ی خود مطلع سازید. همچنین باید رمزارزهای BNB و BUSD را در اکوسیستم ارز دیجیتال خود بپذیرید، مانند ارائه‌ی آن‌ها به عنوان نقدینگی یا پذیرش آن‌ها در عرضه اولیه (ICO) یا فروش توکن.

هزینه ایجاد رمزارز

هزینه‌ها به روش‌ها و تنظیماتی که انتخاب می‌کنید، مرتبط است. اگر در حال ایجاد یک کوین و بلاکچین اختصاصی هستید، احتمالاً باید طی چند ماه به کل اعضای تیم مبلغی تفاوت بین توکن و کوین پرداخت کنید. فرآیند حسابرسی کد از طریق یک تیم معتبر می‌تواند حدود ۱۵۰۰۰ دلار هزینه داشته باشد. در ارزان‌ترین حالت، یک توکن ساده در بایننس اسمارت چین ۵۰ دلار هزینه دارد. به طور میانگین، برای ساخت رمزارز با شانس موفقیت بالا، باید هزاران دلار برای ایجاد، بازاریابی و تشکیل جامعه هزینه کنید.

جمع بندی ساخت ارز دیجیتال

اگر تصمیم دارید ارز دیجیتال خود را بسازید، در نظر داشته باشید که از مطالب گفته شده در این مقاله،‌ به عنوان نقطه شروع استفاده کنید. فرآیند ایجاد توکن و راه‌اندازی پروژه، یک موضوع عمیق است که درک کامل آن به زمان زیادی نیاز دارد. در این مقاله، از چالش‌های ساخت توکن و کوین، همچنین در مورد ساخت توکن بر بستر زنجیره‌ی هوشمند بایننس و ابزارهای آن صحبت کردیم. فراتر از ایجاد کوین یا توکن، باید به موفقیت پس از عرضه نیز فکر کنید.

تفاوت کوین Coin و توکن Token (این دو مفهوم را باهم اشتباه نگیرید)

در دنیای ارزهای رمزنگاری اصطلاحات بسیاری وجود دارد. ممکن است سرمایه گذاران جدید تمایز بین دسته های مختلف را متوجه نشوند. در این مقاله قصد داریم به موضوعی بپردازیم که غالباً افراد در مورد آن اشتباه می کنند و آن فرق بین کوین (Coin) و توکن (Token) است. گاهی اوقات مردم به اشتباه از اصطلاح کوین یا سکه برای آنچه در اصل توکن نامیده می شود و از اصطلاح توکن برای آنچه که کوین نام دارد استفاده می کنند. برخی از افراد هم از هر دو اسم برای تمام دارایی های دیجیتال موجود استفاده می کنند.

با این حال تفاوت های بسیار زیادی بین کوین های (سکه های) رمزنگاری شده و توکن های رمز نگاری شده وجود دارند. بنابراین مهم است که شما هر اصطلاح را در جای درست خود به کار ببرید. ما در ادامه به تفاوت بین توکن و سکه در دنیای رمزارزها می پردازیم همچنین برخی از مهم ترین پروژه ها را در هر دسته بررسی می کنیم و سعی می کنیم شرح دهیم که چگونه برخی از پروژه های رمزنگاری از توکن های دیجیتالی به سکه های دیجیتالی مهاجرت می کنند.

معنی فارسی کوین، سکه و معنی توکن، نشانه می باشد ولی ما به این دلیل که در دنیای رمزارزها اصطلاح انگلیسی آن ها رایج است از همان کلمه کوین و توکن استفاده می کنیم.

در پایان این راهنما، شما می توانید تشخیص دهید که دارایی های دیجیتالیتان تفاوت بین توکن و کوین تفاوت بین توکن و کوین توکن است یا کوین. پس بیایید بدون مقدمه چینی بیشتر شروع کنیم.

تفاوت کوین (Coin) و توکن (Token) در چیست؟

یک تفاوت اساسی وجود دارد که باعث دسته بندی کوین ها در مقابل توکن ها می شود.

اصطلاح کوین بطور کلی به هر رمزارزی گفته می شود که دارای بلاک چین مستقل و جداگانه است. در مقابل آن اصطلاح توکن به هر رمزارزی گفته می شود که بر روی یک بلاک چین دیگر ساخته شده باشد و دارای بلاک چین اختصاصی نمی باشد. توکن ها بلاک چین اختصاصی خود را ندارند بلکه به یک بلاک چین دیگر وابسته هستند و بروی آن به وجود می آیند. توکن ها نیز درست مانند سکه ها در بازار قابل معامله هستند.

برای درک بهتر موضوع بیایید به مثالی بپردازیم:

در اصل سکه ها نمایانگر یک شخص است که یک ساختمان برای زندگی کردن در آن می سازد، این شخص سازنده و مالک این ساختمان است.

توکن نیز نمایانگر شخصی است که یک خانه در یک ساختمان برای زندگی کردن در آن اجاره می کند.

معمولاً ساخت یک کوین به مراتب پیچیده تر و زمان بر است.

بعنوان مثال بیت کوین (BTC)، اتر (ETH)، ایاس (EOS)، نئو (NOE) چند نمونه از کوین های بازار رمزارزها هستند که داری بلاک چین اختصاصی می باشند. در مقابل ارز بت (BAT) یک توکن است که بر روی بلاک چین اتریوم به وجود آمده است.

نمونه ای از پروژه های مهم کوین ها و توکن ها

بیت کوین می تواند بهترین مثال برای یک کوین باشد. بیت کوین نه تنها اولین رمزارز در جهان است بلکه اولین بلاک چین جهان هم است. از زمان راه اندازی آن در سال ۲۰۰۹، تعدادی از بلاک چین های جدید پدیدار شدند. از آنجا که کد بیت کوین open source یا منبع باز است. تعدادی از پروژه ها با کپی کردن کد آن و تغییر چند مؤلفه فنی اقدام به راه اندازی بلاک چین های کاملاً جدید کردند. بعنوان مثال چارلی لی با این رویکرد، لایت کوین را ایجاد کرد.

ارز تتر نیز یک مثال از توکن های موفق است که بر روی بلاک چین اتریوم به وجود آمده و هدفش ایجاد یک رمزارز ثابت (Stablecoin) با پشتوانه دلار است. بطور کلی ۹۰ درصد از توکن های بازار بر روی بلاک چین اتریوم به وجود آمده اند شما می توانید در سایت etherscan.io لیست توکن های اتریوم را مشاهده کنید.

اما چگونه می شود تشخیص داد که یک رمزارز کوین است یا توکن؟

در نگاه اول به نظر می رسد که نام یک پروژه راهی مؤثر برای تمایز است. بعنوان مثال، در بیت کوین و لایت کوین، کلمه کوین بر روی اسم آن است یا ارز Basic Attention Token) BAT) که کلمه توکن بخشی از اسم آن است. اما این نمی تواند راه درستی باشد بعنوان مثال ارز بایننس کوین (BNB) از کلمه کوین در نام آن استفاده شده است اما در حقیقت یک توکن بلاک چین اتریوم است. یکی از راه های یافتن اینکه یک رمزارز توکن است یا کوین، بررسی وب سایت پروژه است. لازم به ذکر است که گاهی حتی خود تیم های پروژه نیز این اصطلاحات را بطور متقابل استفاده می کنند. بهترین راه برای تشخیص این موضوع مراجعه به سایت coinmarketcap.com است. این یک وبسایت مرجع است که در آن لیست ارزهای معتبر بازار را می توانید مشاهده کنید، بر روی هر ارز که کلیک کنید می توانید جزئیات آن را بررسی کنید.

تفاوت بین توکن اوراق بهادار و توکن کاربردی

SEC (کمسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده) و FINMA (نظارت بر بازارهای مالی سؤییس) توکن ها را به دو دسته گسترده، توکن های اوراق بهادار (Security Tokens) و توکن های کاربردی (Utility Tokens) تقسیم کرده اند.

خرید توکن های اوراق بهادار به عنوان یک سرمایه گذاری تلقی می شود، به بیانی دیگر شخصی که آن ها را خریداری می کند با انتظار سود کردن بر روی آن توکن سرمایه گذاری می کند. بنابراین آن ها مشمول مقررات مربوط به اوراق بهادار فدرال هستند. از طرف دیگر توکن های کاربردی ابزاری برای دسترسی به خدمات یا محصولات یک پروژه هستند.

هارد فورک و تشکیل یک بلاک چین جدید

واقعیت این است که همیشه همه اعضای تیم های یک رمزارز با بلاک چین مستقل در همه موضوعات باهم موافق نیستند. گاهی اوقات این اختلاف نظرها باعث می شود توسعه دهندگان به دو گروه تقسیم شوند و یک گروه برای پیاده سازی اهداف خود یک انشعاب یا فورک در زنجیره اصلی ایجاد کند این به این معنی است که از یک جایی به بعد زنجیره بلاک ها به دو قسمت تقسیم می شود. گروهی در زنجیره قدیمی باقی می مانند و گروهی در زنجیره به وجود آمده حاصل از فورک.

از آنجا به بعد این دو تفاوت بین توکن و کوین بلاک چین بصورت مجزا از هم به کار خود ادامه می دهند. این فورک یا انشعاب در زنجیره را هارد فورک بحث برانگیز می گویند. برای زنجیره به وجود آمده یک کوین جدید نیز به وجود می آید. به عنوان مثال بیت کوین کش یک فورک به وجود آمده از بلاک چین بیت کوین است که به دلیل اختلاف توسعه دهندگان بر سر سایز بلاک به وجود آمده است. اکنون هر دو بلاک چین بصورت مجزا و با کوین های متفاوت در بازار رمزارزها مشغول به کارند. نماد سکه بیت کوین کش BCH است.

حرکت از توکن به سمت کوین

بسیاری از پروژه های بلاک چین در طول ICO های خود (عرضه اولیه رمزارز) با هدف ایجاد بلاک چین اختصاصی خود در آینده، در ابتدا یک توکن را بر روی یک بلاک چین دیگر صادر می کنند. روند جمع آوری پول از طریق ICO نیازی به یک پروژه که از قبل دارای یک زنجیره مستقل باشد، ندارد. برای تیم پروژه جمع آوری سرمایه با توزیع و فروش توکن ها از طریق یک بلاک چین موجود از قبل، آسان تر است. این مشکلات فنی احتمالی را کاهش می دهد و کل روند توزیع توکن ها یا ICO را ساده تر می کند.

بطور معمول، تیم پروژه قبل از انتشار شبکه بلاک چین اصلی و در دسترس عموم، آزمایشات و تست هایی از بلاک چین های خود را راه اندازی می کنند. هنگامی که یک تیم پروژه آماده راه اندازی شبکه اصلی خود باشد، معمولاً مبادله سکه ای (Coin Swap) را انجام می دهند. این همچنین مبادله توکن (Token Swap) نیز شناخته می شود. در طی این رویداد، کاربران قادرند توکن های دیجیتالی خود را به کوین های دیجیتالی که قابل استفاده در بلاک چین جدید و مستقل هستند، مبادله کنند. در سال ۲۰۱۸ ترون (Tron) و ایاس (EOS) این فرآیند را به اتمام رساندند.

سرمایه گذاران باید به این نکته توجه داشته باشند که مبادله کوین ها بصورت دستی و خودکار انجام می شود. بعنوان مثال، بسیاری از صرافی ها مانند بایننس داری یک ویژگی هستند که بصورت خودکار توکن های دیجیتال به کوین های دیجیتال تبدیل می شود. سرمایه گذارانی که وجوه خود را در کیف پول دیجیتال ذخیره می کنند، ممکن است لازم باشد برای دریافت سکه های جدید چند مرحله را بصورت دستی انجام دهند.

نتیجه گیری

توکن ها و سکه های دیجیتالی هر دو برای بازار ارزهای دیجیتال مهم هستند. در حالی که واقعاً تنها یک تفاوت اصلی بین این دو دسته رمزارز وجود دارد، دانستن تفاوت بین کوین های رمزنگاری در مقابل توکن های رمزنگاری برای درک اهداف تیم های مختلف پروژه مهم است. داشتن این دانش فنی می تواند به نوبه خود به سرمایه گذاران کمک کند تا ارزهای رمزپایه موجود را بهتر ارزیابی کنند.