معنای پول فیات​

پشتوانه ارزهای دیجیتال چیست؟

احتمالا این ادعا به راحتی قابل اثبات باشد که اگر از اکثر مردم راجع به ارزهای دیجیتال سوال شود در جواب فقط خواهند گفت: بیت کوین؟؟و دیگر تمام..

میگویید نه؟ امتحان کنید..

امروزه با وجود اینکه قریب به ۸۰۰۰ ارز دیجیتال مختلف وجود دارد اما اکثریت ، ارز دیجیتال را فقط بیت کوین می دانند باید بگوییم که هر بیت کوینی ارز دیجیتال است اما هر ارز دیجیتالی بیت کوین نیست. همه ی ارز های دیجیتال براساس یک بستر و زیربنای مشخص در حال فعالیت هستند ، تکنولوژی بلاک چین نقش این زیربنا را ایفا می کند.

بلاک چین ساختاری زنجیروار از بلاک هاست که به افراد اکه امکان ذخیره سازی امن اطلاعات را فراهم می آورد بدون آنکه امکان ایجاد تغییر در محتوای ثبت شده آن وجود داشته باشد.

یکی از ویژگی های خارق العاده بلاک چین غیر متمرکز بودن آن است این یعنی هیچ فرد یا سازمان دولتی در کنترل آن نقش ندارد و تراکنش ها توسط تک تک کاربران بصورت آنلاین تایید و اعتبار دهی می شود ، بله درست متوجه شدید این گرایش به ارزهای دیجیتال که روز به روز پررنگ تر هم می شود دلیل امنیت شبکه است یک امنیت جمعی که همه کاربران به سهم خود در ایجاد و حفظ آن نقش دارند.

پشتوانه ارز دیجیتال

بیت کوین به عنوان پیشتاز ارز های دیجیتال با جذب حدود ۶۷۰ میلیارد دلار سرمایه در گردش تا بحال صاحبان بیش از صد میلیون کیف پول مجازی را به سمت خود سوق داده است.

براساس یک سری برآورد ها حدود ۱۱% جمعیت ایالات متحده تا بحال حداقل یکبار در جریان معاملات خود یا بیت کوین دریافت کرده اند یا با بیت کوین پرداخت انجام داده اند.

این ابراز تمایل به ارز های دیجیتال در گوشه گوشه ی دنیا قابل رویت است ، بعضی از محققان با پافشاری ، ارزهای دیجیتال را تنها پول ارزشمند آینده بشریت می دانند.

تاریخچه پول

هشت هزار سال پیش بشر بنا به نیاز ، علاقه یا کنجکاوی به بعضی از اشیاء پیرامون خود توجه خاص نشان داد و برای ساخت یا پرداخت و حتی کشف آنها زمان صرف کرد این شد که به طور ناخواسته و بدون قراری از پیش تعیین شده به مرور زمان به طیف تقریبا وسیعی از اشیا اعتبار بخشید.از جمجمه درگذشتگان و فامیل های وابسته بگیر تا قسمت هایی از جانوران که خوردنش ممکن نبود و به شکل نه چندان کمیابی درون هر غاری پیدا می شد

کمی جلوتر سلاح ها ارزشمند تلقی شدند ، کم کم سنگ های کمیاب یا حتی صدف های دریایی و بعدها فلزات مورد توجه قرار گرفتند چرا که بدست آوردنشان به راحتی اشیاء قبل نبود و هرکسی نمیتوانست آنهارا داشته باشد

بشر تا همین ۲۵۰۰ پیش در ازای کالا چیزی جز کالا برای ارائه و مبادله نداشت تا اینکه برای اولین بار توسط امپراتوری لیدی با ترکیب طلا و نقره به روشی نزدیک به امروز سکه ضرب شد که به آن اصطلاحا الکتروم می گویند.

این اتفاق باعث رشد و شکوفایی اقتصاد در مناطق تحت سیطره امپراتوری لیدی شد و برای حکومت هم بسیار سود آور بود بطوریکه آخرین پادشاه لیدی یعنی کورسوس آنقدر ثروتمند شد که تا همین امروز در اروپای شرقی وقتی میخواهند بگویند فلان شخص خیلی ثروتمند است از این ضرب المثل استفاده میکنند :

“as rich as coresus”

با رونق گرفتن داد و ستد و گسترش ارتباطات بین جوامع مشکلاتی بر سر راه بازرگانان و تجار پدیدار شد از طرفی حمل فلزات گران‌بها و مسکوکات در حجم بالا دشوار بود از طرف دیگر حتی در صورت امکان جا به جایی بحث امنیت راه ها و احتمال راهزنی مطرح بود این مسائل منجر به یک نوآوری شد .

براساس توافق بین بازرگانان ، مراکزی در شهر های بزرگ ایجاد شد تا ضمن حفظ دارایی های گرانبهای آنان برگه های بخصوصی به نمایندگی از آن میزان دارایی صادر کنند.

رواج این برگه ها که شبیه به کاغذ حواله امروزی بودند سرعت و رونق تجارت را در پی داشت به این صورت که یک تاجر در ازای خرید کالای مدنظر خود بجای سکه یا کالایی دیگر برگه ای تایید شده توسط مراکز مورد تایید تاجران را تحویل فروشنده میداد و شخص فروشنده به پشتوانه آن برگه اطمینان حاصل میکرد که به اندازه ارزشی که برگه تصدیق میکند در آن مرکز طلا یا سایر فلزات گرانبها وجود دارد این پدیده ی اجتماعی زمینه ی انتشار و رواج ارزهای مختلف و شکل گیری سیستم بانکی به شکل امروزی شد.

در سال ۱۸۷۵ مفهوم پول نماینده توسط ویلیام استنلی جونز مطرح شد بر اساس این مفهوم انتشار اسکناس های بانکی به طور گسترده صورت گرفت. طبق این مفهوم هر اسکناس مقدار مشخصی از طلا که در خزانه وجود داشت را نمایندگی می‌کرد.

به طور کلی در طول تاریخ تا به امروز اشیاء قیمتی ابزاری برای ذخیره ارزش ، تبدیل ارزش و همچنین وسیله ای برای تعیین ارزش به حساب آمده اند .

از جالب ترین اتفاقات چند قرن اخیر میتوان به بحران گل لاله در هلند اشاره کرد.

قرن هفدهم را دوران طلایی هلند می نامند اما با اوج گرفتن بحران مذکور هر شاخه گل لاله معادل ۱۰ تا ۳۰ سال حقوق یک متخصص ارزش پیدا کرد چیزی حدود یک تا سه میلیون دلار !! شاید در نگاه اول مسخره بنظر برسد حتی درنگاه دوم هم همچنان مسخره بنظر برسد، اما این بحران به قدری باعث فشاربه طبقات مختلف در هلند شد که هر هلندی اگر تا چند سال بعد از این بحران با شنیدن اسم گل لاله جیغ میکشید حق داشت!

آیا ارزهای دیجیتال پشتوانه دارد؟

اگر مقصود از پشتوانه مقدار طلا یا فلز گرانبهایی ست که در خزانه نگهداری شود باید بگوییم خیر ارزهای دیجیتال از چنین پشتوانه ای برخوردار نیستند دقیقا مانند دلار در پنجاه سال اخیر البته تحلیل هایی وجود دارد مبنی بر اینکه ایالات متحده خیلی پیش تر از اعلامیه نیکسون از مقررات برتون وودز تخطی کرده و معادله ی ۳۵ دلار به ازای هر اونس طلا را زودتر از آن موعدی که اعلام کرده است زیر پا گذاشته با مبنا قرار دادن این تحلیل باید به عددی بیش از پنجاه سال فکر کرد، و اما این دلار است که همچنان بدون پشتوانه در معنای کلاسیک در قید حیات است و دلیل اصلی این پابرجایی چیزی جز اعتماد و اقبال عمومی نیست.

از آنجاییکه مردم دنیا در طول دوران‌های مختلف به‌نوعی از اعتماد به دولت‌ها و بانک‌های مرکزی آسیب دیده اند.رمز ارزها به‌خاطر خاصیت غیرمتمرکز بودن،عدم تسلط دولت ها بر آنها ، شفاف بودن و همچنین محدود بودن تعداد و غیر قابل چاپ بودن آنها روز به روز اعتماد عمومی بیشتری را به خود جلب میکنند

میتوان گفت به همان میزان که بانک های مرکزی کشورها با چاپ پول باعث افزایش نقدینگی و تورم می شوند در همان حال به افزایش مقبولیت ارز دیجیتال نزد مردم کمک میکنند.

بیایید تصور کنیم،تصور که کسی را نمی کشد

بیایید فرض کنیم از فردا بنا به هر دلیل منطقی یا غیر منطقی ای هیچ کس هیچ کجای دنیا برای طلا ارزش قائل نباشد، حکومت ها ذخایر طلای خود را به دریا بریزند دقیقا بر عکس اتفاقی که طی بحران گل لاله در هلند رخ داد، آنجا یک اقبال غیر منطقی نسبت به گل لاله بصورت فزاینده ای سبب بحران شد اینجا عدم اقبال و اعتنای معنای پول فیات​ عمومی حکم فرما شود.

میدانم،تصورش سخت است اما فرض محال که محال نیست.

خب، چه میشود؟ طلا که پشتوانه بودی همه عمر دیدی که چگونه به گور شهرام شب پر زدو رفت؟؟؟

بگذریم..، واقعا در صورت وقوع چنین فرضی چه اتفاقی خواهد افتاد؟

گفتیم ایالات متحده چندین سال پیش از اعلامیه نیکسون موازنه هر ۳۵ دلار = معنای پول فیات​ یک اونس در خزانه را رعایت نمی کرده است.

سوال: پس طی این همه سال چه چیز دلار را سر پا نگه داشته و همچنان نگه می دارد؟

آیا چیزی جز اعتماد عمومی؟ معلوم است که نه..

پس میتوان نتیجه گرفت مبنای اعتبار ارزهای دیجیتال هم مانند دلار و اغلب ارزها اعتماد و گرایش عمومی است که باعث بالا بردن ضریب امنیت شبکه می شود و پشتوانه ارزهای دیجیتال چیزی جز امنیت شبکه بلاک چین آنها نیست.

فرمول ساده اش اینگونه است :

گرایش و اقبال عمومی بر اساس یک احساس امنیت نسبی و معقول ،

گسترش و همه گیر شدن این علاقه که باعث اثبات هرچه بیشتر امنیت می شود،

و این فرایند ادامه پیدا میکند تا آنجا که برای تسلط به شبکه یا اصطلاحا هک شبکه بلاک چین شخص هکر باید بر نیمی از شبکه مسلط شود تا آن را در دست بگیرد .

به بیانی دیگر تسلط به چند صد میلیون پایگاه داده در سرتاسر دنیا ! خب این تقریبا غیر ممکن است.

به طور کلی سیستم پولی مختلف چند ویژگی مشترک معنای پول فیات​ دارند اول اینکه باید واقعیت پول را برای مردم اثبات نمایند که این امر در پول های فیات همانطور که بالاتر گفتیم بوسیله نخ های مخصوص و طراحی منحصر به فرد آنها تامین می شود ، در ارزهای دیجیتال سیستم غیرمتمرکز آنها تامین کننده این نیاز است. یعنی ارزهای دیجیتال برای معتبر بودن به تایید حکومتی نیاز ندارند و تمام امنیت آنها توسط خود مردم تامین میشود.

دوم اینکه شخصی که پول را در اختیار دارد باید اطمینان حاصل نماید که صاحب واقعی پول هیچکس جز خودش نیست در بانکداری دیجیتال سیستم های رمز نگاری مثل رمز کارت،رمز دوم یا تایید هویت KYC این کار را انجام میدهند و در ارز های دیجیتال یک رمز منحصر به فرد به اسم کلید خصوصی تعیین کننده صاحب پول خواهد بود.

سومین مساله امنیت تراکنش ها و معاملات است، در سیستم بانکداری الکترونیکی این مساله با رمزگذاری دیتاها و فایروال ها که برای کمک به سرور های شبکه به کارگرفته میشوند امنیت شبکه تامین می شود.

در ارز های دیجیتال با رمزنگاری و ذخیره داده ها به صورت غیر متمرکز و تایید صحت آنها توسط اکثریت اعضای شبکه فاکتور سوم تامین می شود.

جولای سال ۱۹۴۴، ۷۳۰ نماینده از ۴۴ کشور در هتلی واقع در منطقه بریتون وودز واقع در ایالت نیوهمپشایر گرد هم آمدند و اهداف اصلی خود را ایجاد یک سیستم ارزی خارجی کارآمد و افزایش رشد اقتصاد بین المللی بیان کردند

سیستم برتون وودز دو سازمان مهم صندوق بین المللی پول و بانک جهانی را ایجاد کرد.

جان مینارد کینز و همکار او هری دکستر وایت اقتصاددان ارشد بین المللی وزارت خزانه داری ایالات متحده طراح اصلی این سیستم بودند.

در این سیستم تلاش می شد تا بجای ایجاد نرخ ارز معنای پول فیات​ مبادلاتی جدید، صندوق وام دهی ارزان تری ایجاد شود و نقش دلار آمریکا را در معاملات توسعه یابد.

. سیستم برتون وودز یک سیستم پولی بین المللی جدید ایجاد کرد که از اواسط دهه ۱۹۴۰ تا اوایل دهه ۱۹۷۰ پابرجا بود

این سیستم، ارزش ارز کشور‌های دیگر را نسبت به دلار تثبیت کرد و به نوعی ایالات متحده را مکلف میکرد تا به ازای هر ۳۵ دلار یک اونس طلا در خزانه به عنوان پشتوانه نگهداری کند.

برتون وودز در یک کلام سبب مرجعیت دلار شد که این اتفاق چندان به مذاق اروپایی ها خوش نمی آمد بطوریکه وزرا و نمایندگان فرانسوی حاضر در برتون وودز از این اتفاق به عنوان امتیاز گزاف امریکا یاد میکنند.

در سال ۱۹۶۰ دلار انتشار یافته توسط فدرال رزرو عملا پشتوانه طلا نداشت و چاپ دلار بطور گسترده منجر به هجوم کشورهای اروپایی برای تبدیل دلار به طلا شد این امر تورمی بی سابقه را رقم زد.

۱۵ اوت ۱۹۷۱ ریچارد نیکسون سی و هفتمین رئیس جمهور ایالات متحده لغو یکجانبه امکان تبدیل دلار به طلا را اعلام کرد ، به طور خلاصه یعنی دیگر دلار ارزش اعتباری مرتبط با طلا نداشت این اقدام را شوک نیکسون نامیدند.

اقدامات نیکسون به صورت رسمی و مستقیما به معنای اختتام سیستم مالی برتون وودز نبود اما منجر به ناکارامد شدن آن گردید و باعث خلق مفهوم جدیدی با عنوان پول فیات یا پول بدون پشتوانه شد.

آیا پول فیات واقعا بدون پشتوانه است؟

میتوان این ادعا را داشت که درحال حاضر غالب ارزهای مطرح دنیا نوعی پول فیات به حساب می آیند و پشتوانه ای جز اعتماد عمومی و قدرت اقتصادی حکومت خود ندارند به این معنا که هرچقدر اقتصاد دولت از اعتماد عمومی و رونق بالاتری برخوردار باشد نرخ ارز آن دولت نسبت به سایر دول ارزشمند تر خواهد بود.

اصالت پول های فیات توسط نخ های مخصوص و طراحی منحصر به فرد خود مشخص می شود ، این مولفه ها را می توان امضای کار حکومت ها در چاپ پول دانست اینگونه است که مخاطب متوجه می شود آیا این پول واقعی است یا تقلبی.

سایفرپانک ها که بودند و چه کردند؟

زمینه و پیشینه ی این اصطلاح به مصر باستان باز میگردد براساس سنگ نوشته ای مربوط به مقبره آمنهتب دوم که بر آن هیروگلیف هایی غیر معمول بیانگر مفهومی تقریبا پیچیده بودند مفهومی که به زبان اشکال و حروف رمز نگاری شده بود این شیوه بعد ها در یونان و روم باستان هم رواج پیدا کرد.

حتی درقرن اخیر یعنی در جنگ های جهانی اول و دوم بوسیله یک دستگاه مکانیکی-الکتریکی اطلاعات محرمانه رمز نگاری می شد و این سازوکار روز به روز بهبود پیدا می کرد تا اینکه در سال ۱۹۹۲ نقطه ی عطفی در روند هنر رمزنگاری رقم خورد.

کمتر از هشت سال به آغاز قرن میلادی جدید مانده بود که سلسله جلساتی به میزبانی سه نفر به نام های اریک هیوز،تیم می و جان گیملور برگزار شد.

این جلسات با حضور دوستان این سه نفر که هرکدام در حوزه برنامه نویسی حرفی برای گفتن داشتند گسترش پیدا کرد. آنها برای ایجاد فضای گفتگو و سرعت بخشیدن به فرایند تبادل نظرات یک اشتراک پستی ایجاد کردند

به پیشنهاد جود میلهون نویسنده و هکر معروف که با نام مستعار سنت شناخته میشد گروه را سایفرپانک ها نام نهادند.

اریک هیوز در مانیفست سایفر پانک ها اینگونه نوشت :

“امنیت یک نیاز برای جامعه آزاد در دوران الکترونیکی است. امنیت به معنای مخفی بودن نیست ، یک معنای پول فیات​ چیز شخصی چیزی است که شخص نمی خواهد همه دنیا آن را بدانند اما یک چیز مخفی چیزی است که شخص نمی خواهد هیچ کس آن را بداند

امنیت به یک شخص قدرتی می دهد که بتواند بدون به خطر افتادن ، خود را به دنیا نشان دهد”
منتقدان دیروز کجا تشریف دارند؟

سال ۲۰۰۸ ساتوشی ناکاموتو مقاله ای به اشتراک پستی سایفر پانک ها ارسال می کند.

نام مقاله این بود “بیت کوین : سیستم پول الکترونیکی همتا به همتا” که البته منتقدان حسابی از خجالتش در آمدند.

اما ساتوشی با اصرار بر نظریات خود در سوم ژانویه سال ۲۰۰۹موفق به استخراج بیت کوین یا اصطلاحا جنسیس بلاک شد، چه کسی میداند؟ در حال حاضر خیلی سخت میتوان پذیرفت که منتقدان اولیه ساتوشی هیچکدام اکنون بیت کوین نداشته باشند.در زمان نگارش این مقاله هر واحد بیت کوین چیزی حدود چهل هزار دلار قیمت دارد.

معنای پول فیات​

درباره ما

ما در اینوست لند، با بهره مندی از تیمی متشکل از متخصصان حوزه آی تی و اقتصاد، با بررسی و رصد روزانه ده ها رمز ارز، بهترین پیشنهادات را خدمت شما جهت سرمایه گذاری های کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت ارائه خواهیم داد.

تماس با ما

نگاهی کلی بر ارز رایج فیات

ارز فیات (Fiat Money) چیست؟

به عبارت ساده، پول فیات یک ارز قانونی است که ارزش خود را از دولت صادرکننده دریافت معنای پول فیات​ می کند. بنابراین میزان ارزش یک ارز فیات بستگی به میزان قدرت دولت و یا کشور صادرکننده آن دارد.

سیستم پول نقد در اکثر کشورهای دنیا، به منظور خرید کالا، دریافت خدمات، سرمایه گذاری و پس انداز استفاده شده و در واقع جایگزینی برای استاندارد طلا و دیگر سیستم های مبتنی بر کالا به شمار می رود.

تفاوت ارزهای دیجیتال و ارزهای فیات در چیست؟ و آینده بازار در اختیار کدام یک خواهد بود؟

ارزهای فیات کلمه ای است که کاربرد آن، به خصوص در میان کاربران فارسی زبان تازگی دارد. عموما این قبیل واژه ها با ظهور بازارهای مالی نوین و توسعه کاربری و استفاده از شبکه های بلاک چین و ارزهای دیجیتال در میان ایرانیان، مطرح شده اند. از این رو برای درک بهتر مفاهیم بازارهای مالی، سیبنال مرجعی برای توضیح روش ها و اصطلاحات رایج در بازار امروز ایجاد کرده است.

وجه رایج بازارهای جهان در آینده نزدیک

ارز دیجیتال و ارزهای فیات که از بسیاری جهات مخالف یکدیگر هستند، با دو دیدگاه متفاوت از مدیریت پولی در اقتصاد جهانی مطابقت دارند. از نظر برخی کارشناسان این ساختارهای مالی روبروی یکدیگر قرار دارند؛ و ممکن است در آینده نه چندان دور یکی از این ارزها بتواند روند غالب بازار را تصاحب کند.

سکه های فیزیکی که برای ایجاد نقشی مشابه ارز فیات برای رمز ارزها ایجاد می شود

آیا می دانستید که در تابستان سال 2018، یک مرغ در ونزوئلا نزدیک به 14.6 میلیون بولیوار یا حدود 50 یورو قیمت داشت؟ این وضعیت که دست کم تعجب برانگیز است ناشی از ابر تورم است، پدیده ای که منجر به سقوط قیمت ارز می شود. تورم در واقع یکی از معایب ذاتی ارزهایی است که توسط دولت ها به کار گرفته می شود. ارزهای دیجیتال از زمان ایجاد خود در سال 2008 سعی داشته اند که بر این سویه منفی پول رایج یا ارزهای فیات غلبه کنند.
در این مقاله، خلاصه کاملی از اطلاعاتی که برای درک تفاوت ارزهای مجازی با ارزهای دولتی سنتی نیاز است را بیان می کنیم.

ارز دیجیتال در مقابل پول رایج یا فیات که بازار جهان را در اختیار دارد

ارز فیات

خاستگاه نام ارزهای فیات

اصطلاح فیات از زبان لاتین گرفته شده است و به معنای ( یک مجوز یا پیشنهاد رسمی؛ یک فرمان ) است. این کلمه ایده یک فرمان یک جانبه را که از یک مقام بالاتر صادر می شود، تداعی می کند. در زبان انگلیسی از کلمه فیات برای بیان شرایطی که با دستور یک مقام مرجع ایجاد می شود استفاده می کنند؛ مثلا فیات ریاست جمهوری. بنابراین، عبارت ارز فیات به ارزی که با فرمان ایالتی تاسیس شده است، اشاره دارد.

ارز فیات چیست؟

ارزهای فیات، پولی هستند که توسط یک دولت تعیین شده است و مدیریت آن به عهده بانک مرکزی می باشد. بنابراین بانک مرکزی نهادی است که ارز فیات را صادر می کند و مسیر این پول را دولت مستقر در یک کشور تعیین می کند. یک ارز فیات ارزش ذاتی ندارد؛ ارزش آن از قیمت تعیین شده توسط دولت ناشی می شود که در اصل ثبات آن را تضمین می کند.
می توان گفت ارز فیات، یک ارز متمرکز است. توسط بانک های مرکزی کنترل و صادر می شود و بانک های خصوصی تنها قدرت عرضه این پول را در اختیار دارند. ارزهای فیات، پول اصلی مورد استفاده در اقتصاد جهانی شده امروزی هستند. ارزهایی که بیشترین مبادله را دارند، دلار آمریکا، یورو، ین ژاپن و پوند استرلینگ هستند.

آیا ارزهای فیات همان پول رایج هستند؟

اصطلاحات ارز فیات و پول رسمی که اغلب اشتباه گرفته می شوند، هر دو به یک نوع پول اشاره نمی کنند. در واقع، وجه امانی به پول فیزیکی و مادی اطلاق می شود که توسط بانک ها به شکل اسکناس یا سکه منتشر می شود. در واقع، معنای پول فیات​ معنای پول فیات​ ارزهای فیات می‌توانند نوعی از پول رایج کشورها باشند، اما شامل همه وجوه نقد نمی‌شوند، نزدیک به 90 درصد پول رسمی کشورهای جهان به صورت اعتباری وجود دارد که در عوض آن، وجه نقد فیزیکی موجود نیست.

ارز دیجیتال

رمز ارز یا ارز دیجیتال، وجهی است که به صورت همتا به همتا و بدون دخالت سازمان شخص ثالث مانند بانک مرکزی ایجاد می شود. بر اساس فناوری بلاک چین، این نوع ارز مجازی کاربر را مستقیما در فرآیند صدور ارز مذکور و همچنین در کنترل تراکنش های انجام شده در شبکه، مشارکت می دهد. بنابراین، ارزش کریپتوکارنسی ها بر اساس اعتماد کاربران به شخص ثالث نیست، بلکه بر اساس اجماع اعتبارسنجی استفاده شده در شبکه است. که امنیت و اعتبار تراکنش ها را تضمین می کند. بنابراین ارزهای رمزنگاری شده، ارزهای غیرمتمرکز و جهانی هستند که در کنترل ایالت ها و بانک های مرکزی قرار ندارند.

اعتبار سنجی ارز دیجیتال توسط کاربران و در بلاک چین صورت می گیرد

تفاوت ارز دیجیتال و ارز فیات

ارزهای فیات و ارز دیجیتال، هر دو ارزش ذاتی ندارند و ارزش آنها در نتیجه اعتماد کاربر به وجود می آید. ارزش ارز فیات توسط بانک های ایالتی و مرکزی تعیین می شود؛ و ارزش رمز ارزها در سیستم بلاک چین و اجماع اعتبارسنجی معین می گردد.
ارز فیات متمرکز است و توسط اشخاص ثالث صادر و کنترل می شود، در حالی که ارز دیجیتال غیرمتمرکز است و تراکنش ها به صورت همتا به همتا صورت می پذیرند.
نکته: در حال حاضر، تمرکززدایی ارزهای دیجیتال بیشتر یک ویژگی ایده آل است تا واقعی. در واقع، فرآیندهای اعتبارسنجی که امروزه بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرند، هر کدام دارای نقص‌هایی نیز هستند که تمرکز زدایی را تهدید می‌کند. اثبات سهام منجر به الیگارشی خاصی می شود و اثبات کار باعث ایجاد رقابت ناعادلانه در استخرهای استخراج رمز ارز می گردد.
ارزهای دیجیتال در مقادیر محدودی وجود دارند، در حالی که ارزهای فیات می توانند به صورت دلخواه صادر شوند. به عنوان مثال، بیت کوین به 21 میلیون واحد محدود شده است. این تفاوت اساسی جنبه کاهش تورم ارزهای دیجیتال و جنبه تورمی ارز فیات را توضیح می دهد.

امنیت رمز ارز در مقابل پول فیات

ارز فیات از امنیت کمتری نسبت به رمز ارزها برخوردار است. در واقع به حملات مجازی با هدف جمع آوری داده های بانکی حساس است. از سوی دیگر، ارزهای فیات در معرض سرقت فیزیکی قرار دارند. برعکس، ارزهای دیجیتال تلاش می کنند تا به کمک قرارداد های هوشمند و رمزنگاری پیچیده، غیر قابل تعرض شوند.
سرعت تراکنش ها بین این دو ارز به طور قابل توجهی متفاوت است؛ یک تراکنش ارز فیات 2 تا 3 روز طول می کشد تا بین دو بانک اعتبارسنجی شود، در حالی که تراکنش بیت کوین تنها 10 دقیقه برای اعتبارسنجی به زمان نیاز دارد.
بنابراین، ارزهای دیجیتال و ارزهای فیات در بسیاری از جنبه‌ها با هم متفاوت هستند، اولی توسط ساتوشی ناکاموتو در پاسخ به نقص‌های ذاتی دومی ایجاد شده است. درجه تمرکز، سطح امنیت، جنبه تورمی یا تورم زدایی. هر کدام مزایا و معایبی دارند و هر کدام موافقان و مخالفان خود را در جهان دارند. تنها آینده نشان خواهد داد که ارزهای دیجیتال در مقایسه با ارزهای فیات که امروزه اکثریت قالب اقتصاد جهانی را در اختیار دارند، چقدر مهم خواهند بود.

توسعه ارزهای دیجیتال

آن چیزی که از دید تحلیل گر ها و سرمایه گذاران و صاحبان کسب و کار در جهان پنهان نمانده است، قدرت ارزهای دیجیتال است. تنها در فاصله زمانی کمتر از دو دهه، رشد رمز ارز و محبوبیت آن در میان اقشار مختلف جامعه انسانی، نشانگر اهمیت و نیاز جامعه به شیوه تبادل و داد و ستد متفاوت و جدید است. از همین رو سیبنال تلاش می کند تا با تمرکز بر آموزش و توسعه رابطه سرمایه گذاری و دانش نوین ارزهای دیجیتال، شبکه ای کارا و مفید را برای گذر از ارزهای فیات یا بازار سنتی به بازار دیجیتال فراهم کند.

ارزهای فیات و کریپتوکارنسی­ها

ارزهای­ دیجیتال به طور کلی به دو دسته ارزهای فیات و کریپتوکارنسی­ها تقسیم میشوند.

ارزهای فیات

به طور کلی پول فیات به معنی پول بدون پشتوانه است و ارز فیات ارزی است که با این پول برابری میکند. ارز فیات یا پول

بی‌پشتوانه مانند دلار آمریکا، در واقع یک پول قانونی است که ارزش خود را از دولت صادرکننده‌اش می‌گیرد و برخلاف پول

کالایی، ارزش آن به یک کالای فیزیکی بستگی ندارد.

فیات از واژه لاتین به همین نام و به معنی «بگذارید انجام شود» گرفته شده‌ است. دولتی که پول فیات را چاپ می‌کند، عامل

تعیین‌کننده در ارزش آن است. در حال حاضر بسیاری از کشورها از سیستم ارز فیات برای خرید کالا، خدمات، سرمایه‌گذاری

و سپرده‌گذاری استفاده می‌کنند. این سیستم پولی در واقع جایگزین استاندارد طلا و پول کالایی شده است.

تاریخچه

منشا پیدایش پول فیات به قرن‌ها پیش در کشور چین و زمانی که استان سیچوآن تصمیم گرفت پول کاغذی خود را در قرن یازده چاپ کند، برمی‌گردد. در ابتدا این پول به ابریشم، طلا یا نقره قابل تبدیل بود. اما در نهایت با روی کار آمدن قوبلای خان، سیستم ارزی فیات در قرن سیزدهم به راه افتاد. این سیستم ارزی برای امپراتوری مغول گران تمام شد، به طوری که مورخان هزینه‌ کردن‌های بی‌رویه و ابرتورم ناشی از آن را از دلایل اصلی سقوط این امپراتوری می‌دانند. در قرن هفدهم پول فیات در قاره اروپا و کشورهای اسپانیا، هلند و سوئد نیز مورد استفاده قرار گرفت. سیستم ارز فیات در سوئد با شکست مواجه شد و دولت آن را با استاندارد نقره جایگزین کرد. در دو قرن آتی، فرانسه نو و مستعمرات سیزده‌‌گانه در آمریکای شمالی نیز این سیستم را به کار گرفتند و بعدها دولت فدرال ایالات متحده نیز از آن استفاده کرد. در قرن بیستم میلادی دولت ایالات متحده بار دیگر به سیستم پول کالایی تغییر جهت داد و از سال ۱۹۳۳ به بعد دولت، مبادله پول‌های کاغذی با طلا را متوقف ساخت. در سال ۱۹۷۲ نیز به دستور رئیس‌جمهور وقت، ریچارد نیکسون، ایالات متحده استاندارد طلا را کنار گذاشت و افول سیستم پولی با پشتوانه را با استفاده از پول فیات در مقیاس جهانی رقم زد.

مزایای فیات­ها

عدم وابستگی به کالاهای فیزیکی : پول‌ فیات از کمیابی کالا یا دارایی فیزیکی مانند طلا تاثیر نمی‌پذیرد.

هزینه : خلق پول فیات از نظر اقتصادی نسبت به پول کالایی به‌صرفه‌تر است.

واکنش‌ پذیر : پول فیات این قدرت را در اختیار دولت و بانک مرکزی قرار می‌دهد که نسبت به بحران‌های اقتصادی انعطاف کافی را داشته باشند.

مبادلات بین‌المللی : ارزهای فیات توسط تعداد زیادی از کشورها در سرتاسر جهان مورد استفاده قرار می‌گیرند. این باعث ارائه فرم قابل قبولی از پول برای مبادلات تجاری شده است.

راحتی: برخلاف طلا، پول فیات به ذخایر فیزیکی که نیازمند نگهداری، محافظت، نظارت و دیگر امور هزینه‌زا باشد نیاز ندارد.

معایب فیات­ها

نبود ارزش ذاتی : ارزهای فیات فاقد ارزش ذاتی هستند. این به دولت‌ها امکان «خلق پول از هیچ چیز» را می‌دهد که می‌تواند به ابرتورم و در نهایت سقوط سیستم اقتصادی یک کشور منجر شود.

سابقه تاریک : از نظر نمونه‌های تاریخی، پیاده ‌سازی سیستم‌ ارزی فیات معمولاً به سقوط نظام‌های مالی ختم شده است که بیانگر خطرناک بودن استفاده از این سیستم پولی است.

رمزارزها (cryptocurrency)

رمزارز یک واحد پولی غیر ملموس و رمزنگاری شده است که ارزش آن براساس عرضه و تقاضای بازار تعیین میگردد.

رمز­ارز‌ها از پروتکل­های رمزگرافیکی و یا کد‌های فوق‌العاده پیچیده برای رمز‌گذاری دیتاهای حساس و انتقال آن‌ها استفاده

می‌کنند تا معاملات امنی را فراهم کنند. کریپتوکارنسی در واقع از دو کلمه‌ی کریپتو به معنی رمزنگاری و کارنسی به معنای

ارز یا پول دیجیتال می‌باشد. این ارزها را میتوان در کیف­پول­های مختلفی ذخیره کرد.

ویژگی­های رمزارزها

دیجیتالی بودن: رمزارزها فقط به صورت دیجیتالی و بر روی کامپیوترها وجود دارند. هیچ سکه یا اسکناسی در کار نیست.

هیچ پولی به عنوان پشتوانه در بانک‌های مختلف مثل بانک مرکزی برای رمزارزها وجود ندارد!

غیر متمرکز: رمزارزها سرور مرکزی ندارند. آن‌ها معمولاً در میان شبکه‌ای از هزاران کامپیوتر توزیع شده‌اند. شبکه‌هایی که سرور مرکزی نداشته باشند، شبکه‌های غیر متمرکز نامیده می‌شوند.

همتا به همتا: رمزارزها به صورت آنلاین از یک شخص به شخص دیگر منتقل می‌شوند. کاربران رمز ارز از طریق بانک، پی‌پال یا فیسبوک باهم در ارتباط نیستند.

ناشناس بودن: یعنی برای استفاده از رمزارزها یا به تملک درآوردن آن‌ها لازم نیست حتما اطلاعات شخصی خود را ارائه کنید. شما می‌توانید با یک نام مستعار و به صورت ناشناس به معامله رمزارزها بپردازید.

کاهش هزینه­ها و افزایش سرعت تراکنش: از آنجایی که پرداخت­ها مستقیما بین کاربران صورت میگیرد، با حذف واسطه­ها مراحل پردازش و هزینه­های مربوط به زیرساخت­ها را برخلاف روش­های پرداخت سنتی از بین ببرند.

شفاف بودن: تمامی تراکنش­ها در دیدرس عموم است.

عدم عرضه بی رویه: هیچ دولتی نمیتواند به یک­باره رمزارز وارد بازار کند.

تسهیل در جهانی شدن کسب وکارها: هیچ دولتی نمیتواند رمزارزها را تحریم کند. از هرجای کره زمین میشود نقل و

تفاوت های پول فیات و ارزهای دیجیتال

تفاوت پول فیات و ارزهای دیجیتال در چیست؟ این یکی از سوالاتی است که شاید با رونق گرفتن بیش از پیش ارزهای دیجیتال و پذیرش عمومی بیشتر آنها از سوی مردم برای خیلی ها پیش بیاید که این ارزها چه چیزی هستند و چه تفاوتهایی با همدیگر دارند. پیش از پرداختن به نقاط افتراق این دو ارز ابتدا تعریفی از آنها ارائه خواهیم داد.

پول فیات

هسته اصلی و اولیه اقتصاد را پول تشکیل می دهد. در حال حاضر کلیه پولهای استفاده شده در اقتصاد، با نام ارز یا پول فیات شناخته می شوند. پول فیات در اصل به همان پولهای دولتی و رایج در کشورها اطلاق می گردد که از هیچ پشتوانه فیزیکی همچون طلا یا نقره برخوردار نیستند. این ارزها بوسیله خود دولتها و بانکهای مرکزی بوجود آورنده آنها پشتیبانی می شوند. همچنین اعتبار این ارزها حاصل توافق هزاران سیستم مبتنی بر یک الگوریم است. از سویی ارزش پول فیات امروزه به میزان عرضه و تقاضا و ثبات اقتصادی کشور بوجود آورنده آن نیز بستگی دارد.

ارز دیجیتال

ارز دیجیتال (Cryptocurrency) به شکل خاصی از پول دیجیتال که بر پایه علم رمزنگاری شکل گرفته، گفته می شود. این ارزها مجازی بوده و هیچ گونه شکل فیزیکی ندارند. اساسا سه ویژگی باعث تمایز این ارزها با پول فیات می شود که عبارتند از غیرمتمرکز بودن، شفافیت و تغییرناپذیر بودن که تحقق این ویژگیها در گرو استفاده از فناوری بلاک چین است.
ماهیت غیرمتمرکز بودن این ارزها به این موضوع اشاره دارد که آنها در کنترل و تحت نظارت هیچ سازمان، گروه یا نهادی نیستند. به این معنی که شما می توانید به صورت کاملا مستقیم و بدون اعمال دخالت از سوی هیچ واسطه ای و تنها از طریق اینترنت کریپتوکارنسی ها را به شخصی دیگری ارسال نمایید بدون اینکه نیازی به افتتاح حساب و یا استفاده از خدمات بانکها یا هر نهاد دیگری داشته باشید.
فرایند ایجاد و توزیع رمزارزها نیز همانند پولهای فیات مبتنی بر سازوکارهای مختلفی است. برخی از آنها همانند بیت کوین با ماینینگ ایجاد می شوند و در برخی دیگر تمامی سکه ها از قبل استخراج شده و روی شبکه قرار گرفته اند.

تفاوت های ارز فیات با ارز دیجیتال

علیرغم اینکه پول فیات و ارزهای دیجیتال هر دو به عنوان روشی برای پرداخت مورد استفاده قرار می گیرند، اما میان آنها تفاوت های بنیادی هم وجود دارد که در ادامه این مقاله از تتر ایران به ذکر آنها خواهیم پرداخت.

قانونی بودن

داشتن جنبه قانونی یکی از اولین مولفه ها برای ذکر تفاوت میان ارز دیجیتال با پول فیات است. تنظیمات مربوط به ارزهای فیات صادر شده توسط دولتها به عهده بانکهای مرکزی کشورها می باشد. پول فیات همانند یک مناقصه قانونی، اغلب به عنوان یک روش رسمی برای انجام تراکنش ها مورد استفاده قرار می گیرد. فرایند عرضه و توزیع ارز فیات توسط دولتها کنترل شده و دولتها سعی دارند ارزش آن را با اتخاذ سیاست های توزیع، در بازه های زمانی مختلف تغییر دهند.
اما رمز ارزها در قالب دارایی های دیجیتالی جای می گیرند که از آنها بیشتر به عنوان یک روش تبادلی استفاده می شود و دولتها هیچ نقشی در کنترل آنها ندارند. ویژگی غیرمتمرکز بودن نیز به همین امر اشاره دارد که ارزش این ارزها به هیچ وجه تحت تاثیر هیچ مقام و مسئول مرکزی قرار نمی گیرد. همین ویژگی باعث شده که فعالیت رمز ارزها در برخی از کشورها ممنوع اعلام شود و این به دلیل احتمال به کارگیری این ارزها در فعالیت های مجرمانه مانند تروریسم و پول شویی است.

ماهیت فیزیکی

رمز ارزها فاقد ماهیت فیزیکی هستند و ارز مجازی محسوب می شوند و امکان لمس آنها به صورت فیزیکی وجود ندارد. این در حالی است که ارزهای فیات از جنبه فیزیکی برخوردار بوده و شکل معمول آنها در قالب سکه و اسکناس است و به صورت کاملا فیزیکی می توان آنها را کامل لمس کرد. شاید داشتن همین جنبه فیزیکی ارزهای فیات است که باعث شده در امر جابجایی با چالش های بسیاری روبرو شود و همین نقیصه زمینه ساز محبوبیت و مقبولیت بیشتر ارزهای رمزپایه بویژه افزایش رغبت به حضور در بازار خرید و فروش بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال شده است.

تبادل

یکی از موارد افتراق کلیدی میان ارز فیات معنای پول فیات​ و ارزهای دیجیتال به جنبه تبادل در آنها بر می گردد. بدین صورت که رمز ارزها شکل دیجیتالی داشته و خلق آنها بواسطه کامپیوترها ممکن می شود و عملکرد آنها به صورت یه قطعه کد خصوصی است. روش تبادل در این ارزها نیز کاملا به شکل دیجیتالی است. در مقابل پول فیات را هم می توان به صورت فیزیکی و هم دیجیتالی مبادله کرد. افراد با استفاده از سیستم های پرداخت الکترونیکی می توانند به راحتی اقدام به نقل و انتقال پول فیات به صورت دیجیتالی کنند. همچنین امکان جابه جایی و مبادله ارزهای فیات در جریان معاملات به صورت کاملا فیزیکی نیز امکان پذیر است.

نحوه عرضه به عنوان یک تفاوت اصلی در رابطه با ارزهای فیات و رمز ارزها در نظر گرفته می شود. پول فیات معمولا مشمول عرضه به صورت نامحدود می شود و بانک های مرکزی می توانند بنا به صلاح دید دولتها و سیاست های پولی و مالی خود اقدام به عرضه و توزیع این پولها کنند و هیچ محدودیتی برای چاپ پولهای رایج یا فیات وجود ندارد. اما در نقطه مقابل رمز ارزها وجود دارند که معمولا سازوکارهای مشخصی برای عرضه آنها در نظر گرفته شده است و بسیاری نیز همچون بیت کوین از میزان عرضه محدودی برخوردارند. به عبارتی مجموعه ای مشخص از کوین ها به منظور عرضه در این ارزها پیش بینی شده است. در واقع مشخص کردن مقدار پول در گردش برای هر بازه زمانی در پولهای فیات به نوعی غیرممکن است، امری که در رمزارزها به سادگی امکان پذیر می شود.

ذخیره سازی

مجازی بودن رمز ارزها در واقع به دسترس پذیر بودن آنها به صورت آنلاین دلالت دارد و ذخیره آنها در کیف پولهای دیجیتال انجام می گیرد که از آنها با عنوان کیف پول ابری یا آنلاین یاد می شود. علیرغم اینکه بسیاری از کیف پولها مدعی ذخیره سازی ایمن ارزهای دیجیتال هستند، اما در عین حال برخی از آنها توسط هکرهای حرفه ای هک شده اند که در نتیجه آن دارایی های دیجیتال بسیاری از دست رفته است.
اما پولهای فیات را می توان به اشکال مختلفی ذخیره سازی کرد. شما با استفاده از سرویس هایی پرداخت همانند پی‌پال می توانید اقدام به ذخیره پول فیات خود در این سیستم ها به شکل دیجیتال کنید. همچنین بانکها نیز از سالیان دور به عنوان نهادی برای مراقبت از ارزهای فیزیکی تاسیس شده اند و این عمده ترین کاربرد آنها تعریف شده است.